همهٔ اجرها در گمنامی است...
میرود
و پاهای بریدهاش را نیز عصاکشان به دنبال خود تا قلّههای فتح میکشاند...
ای کاش میشد تا تو را در مأمن گمنامیات رها کنیم و بگذریم...
که تو این چنین میخواستی...
امّا ای عزیز!
اجر تو در کتمانکردن است و اجر ما در افشا کردن...
تا تاریخ در افق وجود تو قلّههای بلند تکامل انسانی را ببیند.
سیدمرتضی آوینی ـ «با گردان خیبر»