به نظرم اضافه‌کردن بخش‌های کتاب «صادق هدایت» به انتهای این کتاب، چندان لزومی نداشت... اگرچه به نظرم افزودن آن روشی زیرکانه بود برای خط‌کشیدن روی این نکته که پرداختن به حقوق حیوانات صرفاً مربوط به جوامع پیشرفته است؛ امّا به نظرم باید کتاب‌های بیشتری از این جنس ترجمه شوند تا دیگر خود خواننده بداند که «هدایت»هایی در مملکت خود نیز بوده‌اند که صد سال پیش دم از این عقاید می‌زدند. هر چند پیام‌شان کاملاً از تمام جهات شسته‌رفته و پالایش‌یافته چون عقاید پروفسور فرانسیون نبود...

در کل ترجمه‌ی روان و خوبی بود از یک کتاب روان و فوق‌العاده و خواندنی، و البته جذاب که در متقاعدکردن افراد به دست‌کشیدن از خوردن محصولات حیوانی، استدلال‌های بی‌نظیری دارد. تقریباً سخت است بتوان بر استدلال‌هایش خط بطلان کشید یا دست‌کم در آغاز برخورد با چنین مفاهیمی، به فکر فرو نرفت...

The author has some interesting insights and wisdom. I really like his style of writing, which resembles speaking or writing on social media! It really gives you a sense that author is talking to you personally. and that is very much in-line with the text, which is him giving us his own personal experience and anecdotes about life and rules we learnt that we should rethink. All in all, an interesting read. A lot of his wisdom I don't agree with, because I haven't got to his level of wisdom about life experience yet, but even those which I don't agree with, I can see that he might probably be on to something.

بهترین کتاب ارتباطی از نظر من. کتابی که هم تئوری و مدل ذهنی یک شیوهٔ ارتباطی به‌شدت «صلح‌آمیز» و «روبه‌جلو» را شرح می‌دهد؛ و هم برای این مدل ذهنی، تکنیک‌های جزئی‌تر و تمرین‌های عملی ارائه می‌کند. فقط باید این کتاب را خواند. الحق که «ارتباط غیرخشونت‌آمیز» زبان زندگی‌ست؛ و زبان جاری‌بودن و زبان محبت و عشق.

کتاب یک‌سری تکنیک‌ها یا به قول خودش «حقه‌ها» برای ارتباط بهتر داره اما چیزی که جاش خالیه یک نگرشه یک استراتژی کلی یک مدل ذهنی. نگاه کتاب به‌شدت سطحی‌یه و در حد توصیه‌های خاله بزرگه می‌مونه. توصیه‌هایی که خیلی روش تحقیق انجام نگرفته و صرفاً تجربیات شخصی نویسنده است که در همین حد بهش نگاه کنی اوکی‌یه به عنوان یه سری توصیه‌ها از یک آدمی که بالاخره ۴۰ سال تجربهٔ ارتباط با جهان اطرافش رو داشته ولی نمی‌شه بیشتر از این بهش تکیه کرد.

کتاب حاوی نکات ریز و جذابی از تجربه‌های مایکل کین در بازیگری سینماست و همون‌طور که از عنوان‌ش پیداست، بیشتر از اینکه درمورد بازیگری به معنای عام باشه، درمورد قسمت‌هایی از کار بازیگره که در مدیوم سینما براش پیش میاد و به دردش می‌خوره. قطعاً کین

از کتاب‌خواندن خود یک بازی بسازید. «گیمیفیکیشن» یا «بازی‌سازی» ایده‌ای‌ست که درمورد آن تحقیقات و مطالعات زیادی صورت گرفته و کاربرد آن ثابت‌شده است.

یکی از بازی‌هایی که اخیراً برای خودم ساخته‌ام این است که به جای مطالعه یک کتاب خاص که ممکن است در آن گیر کنم و به این دلیل کلاً روند مطالعاتم کات بخورد، چند کتاب مختلف را به صورت همزمان جلو می‌برم. هر روز فصلی از چند تا کتاب مختلف را می‌خوانم و جلو می‌روم. چون اگر فقط خودم را به یک کتاب محدود کنم، اگر در آن یک کتاب به بن‌بست برسم و حوصله‌ام از خواندن‌اش سر برود، کلاً مطالعه نمی‌کنم و می‌روم مثلاً فیلم می‌بینم. اما اگر در آن واحد گزینه‌های دیگری داشته باشم، می‌توانم آن کتاب را کات بدهم و فعلاً به کتابی جذاب‌تر بپردازم. درست است روند آن کتاب جلو نرفته، ولی روند مطالعه‌ام هم به‌طور کلی ایست نکرده است.

یک بازی دیگر نوشتن نقد یا ریویوئی درمورد هر کتاب است که من در سایت goodreads انجام می‌دهم و چکیده‌ای از آن در منوی کناری وبلاگ‌م هم قرار می‌گیرد. حالا این ریویو می‌تواند کاملاً ابتدایی و ساده باشد؛ لازم نیست حتماً یک شاهکار نقدنویسی خلق کنید! فقط در چند کلمه، برداشت و حس کلی‌تان را درمورد کتاب بنویسید. این‌گونه تشویق می‌شوید که زودتر کتاب‌های بیشتری بخوانید تا ریویوهای جدیدی بنویسید. و ضمناً موقع خواندن کتاب هم توجه‌تان بیشتر به جزئیات آن می‌رود تا سوژه‌هایی برای صحبت‌کردن درمورد کتاب موقعی که نقدش می‌کنید، داشته باشید.

یک بازی دیگر هم می‌تواند این باشد؛ تایم بگیرید که متوسط زمان مطالعه‌تان چقدر است؟ مثلاً یک صفحه را در چند دقیقه تمام می‌کنید؟ این بازی را می‌توانید درمورد یک صفحهٔ خاص انجام دهید یا در مورد چندین صفحه و بعد میانگین بگیرید. می‌توانید میانگین خواندن با صدای بلند یا در سکوت را جداگانه بگیرید و با هم مقایسه کنید! درمورد من مطالعه در سکوت خیلی سریع‌تر بود؛ و مطالعهٔ هر صفحه از کتابی در قطع وزیری به‌طور متوسط ۱ دقیقه طول کشید.

نکتهٔ دیگری که درمورد تثبیت عادت کتاب‌خوانی مهم بوده و بهش پی بردم اینه که سعی کنید از وقت‌های مرده‌تون برای کتاب‌خوانی استفاده کنید. سعی کنید اولین کاری که در روز انجام می‌دید کتاب‌خوندن باشه. نذارید برای بعداً. و فقط هم شروع کنید به خوندن. اصلاً نگران تموم‌کردن یک فصل یا کل کتاب نباشید. فقط شروع کنید و خودش خود‌به‌خود جلو می‌ره...

ما زیر عنوان «گفتگو با کتاب» قراره مجموعه افکار پراکنده و گوناگونی که درمورد کتاب‌ها دارم رو شاهد باشیم.

سعی می‌کنم پست‌ها رو کوتاه بنویسم و هر پست به موضوع خاص و جزئی‌یی در حوزهٔ کتاب بپردازه.

این مطالب می‌تونن از نقد یک کتابی که خوندم تا بیان یک موضوع کلی درمورد کتاب‌ها رو شامل بشه.

کتاب فال‌پذیر!

کتاب «از اعماق» اسکار وایلد شدیداً پتانسیل فال‌گرفتن داره! هر چند وقت یک‌بار که از خوندن کامل‌اش می‌گذره، می‌تونی به صفحه‌ای یا پارگرافی پُل بزنی ــ بر حسب تصادف ــ و آن تکه را به‌عنوان حکمی کلی و قانونی اساسی برای زندگی و روابط بخونی و لذت ببری!