۱ـ دیروز درمورد تقلید، بحثی رو شروع کردم که می‌خوام امروز ادامه بدم. دیروز گفتم «تقلید یکی از دلایل پیشرفت نسل بشره»؛ امروز می‌خوام این جمله رو توضیح بدم. ما از زمانی که به دنیا میایم، دائم در حال تقلیدکردن‌ایم؛ تقریباً تمام چیزهایی که در مسیر «رشد» یاد می‌گیریم از جنس تقلیده؛ «راه‌رفتن» رو اگه پدر یا مادری نباشه که برامون انجام بده نمی‌تونیم یاد بگیریم؛ «حرف‌زدن» رو اگه از کسی نشنویم، نمی‌تونیم انجام بدیم. تمام کارهایی که یک کودک یاد می‌گیره، درواقع تقلید می‌کنه. درمورد کودک یادگیری با تقلید مترادف‌ـه؛ وقتی می‌گیم: «بچه فلان کارو از کی یاد گرفته؟»، درواقع داریم می‌گیم: «بچه فلان کارو از کی تقلید کرده؟»

۱ـ تقلید کار میمونه / میمون جزو حیوونه...؛
خلق را تقلیدشان بر باد داد / ای دو صد لعنت بر این تقلید باد!؛
بسته به سطح فاخربودن‌تون، می‌تونید هر کدوم که دوست دارید رو انتخاب کنید(!)؛ ولی حتماً از دوران کودکی، بارها به اشکال مختلف، با سرکوفت‌هایی از این جنس برخورد کردین. منم برخورد کردم و تا چندی قبل هم ممکن بود باهاش موافق باشم؛ ولی امروز نظر متفاوتی دارم. امروز معتقدم تقلید ممکنه کار میمون باشه، امّا ما انسان‌ها توش یه تخصص خارق‌العاده داریم(!). نه اینکه چیز بدی باشه؛ اتفاقاً می‌خوام بگم یکی از دلایل پیشرفت نسل بشر، همین «تقلید»ـه؛ «خلق را تقلیدشان نجات داد؛ ای دو صد رحمت بر این تقلید باد!»